Yara van Beek

Ik ben een beetje beroemd want ik heb in een landelijke krant gestaan is dat niet cool. Opa en oma hadden een foto van mij naar de telegraaf gestuurd en die is geplaatst. Is dat niet leuk!

Mama dacht dat ik netjes in bed lag maar niets was minder waar. Ik was haar hard aan het helpen met de was zonder dat ze het wist. Lief hè.

Hieronder volgt mama’s versie:
Ik had Yara om 19:00 naar bed gebracht want ze was erg moe. Ik hoorde niets dus ging ik er vanuit dat ze nu (in tegenstelling tot de vorige avonden) in een keer was gaan slapen (hoera). Na een half uurtje hoor ik toch wat gestommel en ga kijken. En jawel mevrouw stond boven aan de trap. Ik leg haar weer op bed maar bespeur een minder fijne geur en vraag of ze gepoept heeft. Dat was inderdaad het geval en dus verschoon ik haar en leg haar terug in bed. Ik besluit om gelijk de was die ik had gedraaid op te hangen. Zo vang ik twee vliegen in een klap. Mijn was hangt en ik kan Yara in de gaten houden. Tot mijn verbazing tref ik dit aan:
Ik vraag om uitleg en vraag haar om naar boven te komen om te komen kijken. Waarop madam doodleuk antwoord nee, ik moet slapen. Het kostte wat moeite maar het is schoon en het washok …. dat ruikt heerlijk.

Ik moet nog een paar jaartjes wachten maar het verlangen is er al. Wanneer mag ook hier spelen?

Het is zondagmorgen en we zitten aan “de koffie”. We hebben een lekkere stroopwafel erbij. Yara heeft een stroopwafel van Arno gekregen. Ze meldt bij de laatste hap dat haar koek op is. Iets wat regelmatig door ons verteld is en dus nu ook wordt herhaald gewoon als constatering. Ik eet demonstratief mijn laatste stuk koek op en last daarna mijn lege handen zien. Ook mijn koek is op constateerd Yara waarna ze van de bank springt en doodleuk vraagt of we beiden nog een koek willen :). Wat zou daar nu achter zitten ;). Tja je kan natuurlijk nooit gastvrij genoeg zijn als jongedame.
Mama van Yara

Best leuk hoor die regen, lekker door plassen stampen enzo. Maar je wordt er toch vooral erg nat van. En de hond moet toch echt uit. Zoals je ziet vind ik er niets aan :).

Vandaag ben ik samen met mama een rondje wezen lopen met Pablo. Niets bijzonders zou je zeggen maar sinds 2 weken loop ik regelmatig zonder luier in huis. En nu mocht ik dus ook zonder luier Pablo uitlaten. We hadden al een paar korte rondjes gehad (zo’n 10 minuutjes) maar nu gingen we voor het echie. We zijn denk ik wel 45 minuten weggeweest en onderweg heb ik ook nog even een plasje gedaan in de bosjes. Stoer he. Soms gaat het nog wel eens mis en op het KDV wil ik nog geen gebruik maken van de mooie wc maar het gaat hartstikke goed en papa en mama zijn hartstikke trots 😀 (en dat mag ook wel).

Op wacht op neefje Kyan op oma’s verjaardag.

Als ik Yara naar bed breng en we de trap op lopen blijft Yara op de eerste tree stil staan. Ze draait zich om en wijst op mijn buik. Zit geen baby meer in mama d’r buik zegt ze, waarop ik antwoord dat er inderdaad geen baby meer in mijn buik zit. En ben zowaar nog trots dat ze dat heeft begrepen en nog weet dat Finnian daar heeft gezeten. Ze verbaast me echter nog meer als ze dan stelt, dan kan mama mij naar boven tillen :). De smile op haar gezicht en de verbazing van mij doet mij in lachen uitbarsten. Wat een wijsneus hebben we in huis. En wat zijn we trots.

Mama van Yara