Mijn nek zit al de hele ochtend vast en tijdens de lunch probeer ik mijn nek wat los te bewegen. Yara ziet dat en vraagt wat ik aan het doen ben. Ik zeg dat mijn nek vast zit. Dan zegt ze wijselijk: maar je nek hoort toch vast mama. Tja daar viel niets op te zeggen want ze had natuurlijk groot gelijk 😀
Mama van Yara
Afgelopen weekend ben zijn we met zijn allen naar een huisje geweest. Het was heel lang rijden maar het was het zeker waard. Eerst kwam tante Marloes met Kyan en Roan naar ons toe en met zijn allen reden we richting Coevorden. Daar hebben we eerst gegeten en het park eens bekeken. Pieten stonden ons op te wachten en vroegen of we ‘s avonds naar de Pietendisco kwamen. Daar zeg je natuurlijk geen nee tegen, we hadden zojuist onze eerste pepernoten van het weekend gescoord.  Na het eten konden we het huisje bekijken en werden de kamers verdeeld. Toen alles en iedereen een plaatsje had kwam ook oom Eelco er aan. Na het avond eten was het tijd voor de Pietendisco maar we waren een beetje laat dus we waren net op tijd voor het bedtijdverhaaltje.
De volgende dagen waren gevuld met zwemmen in het tropisch zwembad en rennen en vliegen door Plopsaland. In de vorige berichtjes kun je hier foto’s van bekijken. Plopsaland was echt super leuk. Ik heb Plop gezien en Piet Pieraat, Bumba en Mega Mindy. En ik Plop zelfs een hand gegeven.
Maandag moesten we helaas al weer naar huis maar als het aan mij ligt gaan we zeker nog een keertje terug.
Het is alweer een week geleden maar vorige week is de oma van mama 99 jaar geworden. Dat is oud zeg. We hebben liedjes gezongen en gedanst.Nu nog maar 50 weken en 5 dagen voordat ze honderd wordt.
Na een aantal keer logopedie gaat het langzaam wat beter met praten. Ik ben nu inmiddels 4 keer geweest en daar gaat het echt heel goed. Thuis gaat het ook nog wel maar als ik aan het praten ben dan vind ik het nog wel eens lastig. Al die medeklinkers aan het eind. En de v, f of s vooraan een woord lukt nog niet. Maar je hoort inmiddels wel het verschil tussen bad/bak, bed/bek, bot/bok als we aan het oefenen zijn. Ook de f gaat inmiddels als ie maar aan het eind van het woord staat. We blijven maar hard oefenen zodat het straks met gewoon praten ook goed gaat.
Ohja bij de KNO-arts ging het goed hoor. Hij zag wel iets vocht achter mijn oren en vond het wel een indicatie voor buisjes maar papa en mama hebben besloten dat we eerst maar eens kijken wat logopedie doet. Daarna kunnen er altijd nog buisjes worden geplaatst.
Yara neemt de telefoon op en praat even met haar vader. Ik vraag of ik de telefoon mag zodat ik ook met hem kan praten. Dan wordt me even verteld dat ik even stil moet zijn want anders kan ze haar vader niet goed horen aan de telefoon. Hmmm leuk als ze dan op dat moment de “regels” wel weten. Hoezo selectief geheugen.
Mama van Yara
Vandaag ben ik met mama en mijn broertje weer eens bij het consultatiebureau geweest. De laatste keren was het alleen voor Finnian maar vandaag was het ook voor mijzelf. Eerst werd Finnian gewogen en gemeten en daarna was ik aan de beurt. Ik moest tegen de muur onder een giraffe gaan staan. Een mevrouw keek hoelang (98,8 cm) ik was, ik heb nog geprobeerd om de meter te halen maar ik mocht niet op mijn tenen staan, dat wordt dus wachten tot de volgende keer. Wegen deden ze hier in een stoel (15,4 kg), dat zat wel lekker helaas was het maar van korte duur. Na het meten hebben we nog even gespeeld totdat de verpleegkundige ons kwam halen. Eerst ging mama samen met Finnian praten met de verpleegkundige. Dat vond ik maar saai maar gelukkig stond er ook een speeltafeltje. Na een poosje vroeg de verpleegkundige of ik erbij kwam zitten zodat ik een lijntje op een papier kon natekenen. Na enig aarzelen zette ik een streepje onder de hare. Een ballonnetje ervan maken had ik niet zo’n in, hadden ze niet wat uitdagenders? Na het tekenen mocht ik spelen met de blokjes. Ik moest een toren maken (dat had ik al gedaan toen mama nog aan het praten was; ik had ook alle blokjes al door de gaatjes gedaan) en een brug. De verpleegkundige deed het een keer voor en ik moest em namaken. Ook dat was niet echt een uitdaging maar ja als zij het wil.  En toen bijna aan het eind van de afspraak mocht ik de ogentest doen. (mama vond kruiwagentje rijden met Finnian niet zo’n goed idee dus toen vonden ze het wel tijd worden voor weer een onderzoekje voor mij) Ik had met mama al goed geoefend met de plaatjes en Kyan had de test laatst ook gedaan zodat ik wist dat ik een gekke bril op zou krijgen. Nou het ging hartstikke goed, ik had alle plaatjes goed tot zelfs de allerkleinste (volgens de verpleegkundige had ik ogen van een 4-jarige :), was mama even trots). Na mijn ogentest kreeg Finnian nog zijn prikken, dat was wel even zielig maar het was eigenlijk ook al weer snel klaar.
Vandaag heb ik mijn verjaardag gevierd. Het was een superfeest en ik ben superverwend. Veel lego (duplo) een kwartetspel, een speelkassa, miniloco, een tuinspeelsetje en een prinsessennachtjapon in een mooi sprookjesboek en … zoveel ik weet het niet meer allemaal. Dus bij deze iedereen bedankt! Ik heb lekker gespeeld met mijn neven en nichtjes en heb lekker taart gegeten en chips en poffertjes. En we hebben een schat gezocht samen met tante Geerte. We moesten een kaart zoeken en daarop stond waar de schat lag. In de schat zaten cadeautjes en die hebben we samen uitgepakt. Na de poffertjes heb ik nog even buiten gespeeld en nu ga ik lekker slapen in mijn bedje en dromen over vandaag.
oh ja de foto’s van mijn verjaardag zijn hier te vinden en er staan ook nog een paar nieuwe foto’s van mij en Finnian in onze eigen map.
Vandaag ben ik jarig en ik ben 3 jaar geworden. Vanmorgen heb ik allemaal cadeautjes gekregen van papa en mama (Finnian lag nog te slapen). Ik heb een schort met pannenlappen gehad, een T-shirt, een bouwplaat voor de duplo, kralen om een ketting te maken en een slaapzak voor de pop. Toen kwam ik beneden en daar hadden papa en mama allemaal slingers opgehangen, mijn stoel was versierd en er hingen allemaal ballonnen en een grote rode 3. Daarna heeft papa mij naar opa en oma gebracht en daar ben ik verder verwend. In mijn rugzak had mama nog een nieuw ondergoedsetje gestopt. En van opa en oma heb ik ook nog allemaal cadeautjes gehad. Ik heb nu een mooie nijntje zwempak met bijpassende handdoekponcho, nieuwe onderbroeken en loopklossen die ik morgen maar gelijk even ga uitproberen. ‘s Middags heb ik getrakteerd bij de judo en kreeg ik nog een tekening van Kaileigh. Was dat even een mooie verjaardag. En dan heb ik zaterdag nog een feestje ik heb er nu al zin in.
Sinds ongeveer een week heb ik een nieuwe hobby. Ik wil graag alles weten en dus vraag ik bij ongeveer elk ding, activiteit of verzoek: Waarom? Dat doe ik niet 1x, geen 2x maar het liefst een keer of 4 achter elkaar. Voorbeeld: Finnian had laatst laarzen aan die elke keer uitgingen. Mama moest ze elke keer aantrekken en dat vertelde ze even aan mij. Waarom moet jij elke keer de laarzen aantrekken bij Finnian mama? Nou omdat ze elke keer uitgaan. Waarom gaan ze elke keer uit mama? Omdat ze nog een beetje groot zijn en Finnian ze elke keer uitschopt. Waarom schopt Finnian ze elke keer uit mama? Dat weet ik niet Yara. Waarom weet jij dat niet mama? Omdat ik niet weet waarom Finnian ze elke keer uitschopt maar misschien moet je het aan Finnian vragen. Waarom schop jij elke keer je laarzen uit Finnian? (Finnian brabbeld- gelukkig- iets. Hij vindt het niet zo leuk mama :).
Ik vind het zelf wel een leuk spelletje en ook leerzaam soms maar ik krijg soms de indruk dat mijn omgeving het niet altijd even leuk vind. Stom he.
Oh ja ik heb ook nog een andere gewoonte ontwikkeld. Achter elke ja of nee hoor plaatsen. Vraag mama Yara is het gelukt? Ja hoor mama. Maar ook op vragen als Yara wil je nog iets drinken zeg ik “ja hoor”. Tja je moet je ergens mee vermaken niet?