Vandaag ben ik met mama en mijn broertje weer eens bij het consultatiebureau geweest. De laatste keren was het alleen voor Finnian maar vandaag was het ook voor mijzelf. Eerst werd Finnian gewogen en gemeten en daarna was ik aan de beurt. Ik moest tegen de muur onder een giraffe gaan staan. Een mevrouw keek hoelang (98,8 cm) ik was, ik heb nog geprobeerd om de meter te halen maar ik mocht niet op mijn tenen staan, dat wordt dus wachten tot de volgende keer. Wegen deden ze hier in een stoel (15,4 kg), dat zat wel lekker helaas was het maar van korte duur. Na het meten hebben we nog even gespeeld totdat de verpleegkundige ons kwam halen. Eerst ging mama samen met Finnian praten met de verpleegkundige. Dat vond ik maar saai maar gelukkig stond er ook een speeltafeltje. Na een poosje vroeg de verpleegkundige of ik erbij kwam zitten zodat ik een lijntje op een papier kon natekenen. Na enig aarzelen zette ik een streepje onder de hare. Een ballonnetje ervan maken had ik niet zo’n in, hadden ze niet wat uitdagenders? Na het tekenen mocht ik spelen met de blokjes. Ik moest een toren maken (dat had ik al gedaan toen mama nog aan het praten was; ik had ook alle blokjes al door de gaatjes gedaan) en een brug. De verpleegkundige deed het een keer voor en ik moest em namaken. Ook dat was niet echt een uitdaging maar ja als zij het wil. Â En toen bijna aan het eind van de afspraak mocht ik de ogentest doen. (mama vond kruiwagentje rijden met Finnian niet zo’n goed idee dus toen vonden ze het wel tijd worden voor weer een onderzoekje voor mij) Ik had met mama al goed geoefend met de plaatjes en Kyan had de test laatst ook gedaan zodat ik wist dat ik een gekke bril op zou krijgen. Nou het ging hartstikke goed, ik had alle plaatjes goed tot zelfs de allerkleinste (volgens de verpleegkundige had ik ogen van een 4-jarige :), was mama even trots). Na mijn ogentest kreeg Finnian nog zijn prikken, dat was wel even zielig maar het was eigenlijk ook al weer snel klaar.