Vandaag weer bij dat verschrikkelijke consultatiebureau geweest. Binnen ging wel (ik struikelde alleen over mama’s voeten dus dat begon al goed) Uitkleden wilde ik ook nog wel maar toen moest ik op de weegschaal zitten en in de meetbak liggen. Als ik iets vreselijk vind is het in die bak liggen. Daarna mocht ik weer even spelen en toen ging het al een stuk beter.
Na een 10 minuten mochten mama en ik met de dokter mee. Ik mocht bij mama op schoot en kreeg blokjes om mee te spelen. Bakje erbij om alles in te doen hartstikke leuk. Na even gespeeld te hebben wilde de dokter de blokjes weer terug, geen probleem doen we toch. Ze pakt ze aan en ik krijg ze gelijk weer terug, ze weet ook niet wat ze wil die dokter. Maar ach ik heb mijn blokjes weer terug dus ik ga verder spelen. Tja en wat kan je allemaal met blokjes doen? In het bakje en uit het bakje gooien had ik al gedaan dus toen heb ik een mooie toren gebouwd. 5 blokjes hoog, mooi toch? Bleek dat ik dat pas over een jaar hoef te kunnen met 3 blokjes. Dus ik dacht mooi dan zijn we klaar, kom ik over een jaar wel terug. Maar helaas ik moest mee naar het kussen maar toen ik dat al zag moest ik al huilen. Dan maar bij mama op schoot. Met veel afleiding en toch een hoop huilen heeft de arts haar onderzoek (half) gedaan. Toen nog de prikken. Omdat ik al loop kreeg ik ze in mijn arm. Dat was niet echt fijn.
Nu loop ik dus met 2 pleisters op mijn arm. Gelukkig gaat het nu alweer maar ik ben blij dat ik voorlopig niet meer terug hoef.