Ik had mijn letter geschreven en liet deze aan papa zien. Schrijf maar helemaal je naam zei hij. Nou dat heb ik dus maar gedaan en ik heb er maar gelijk een foto van gemaakt 🙂
Yara wil een spelletje doen maar net voordat we beginnen laat Finnian speelgoed met pinnetjes vallen en dit wil ik eerst even opruimen. Ik vraag haar te helpen zodat we sneller kunnen beginnen met dierenbingo. Zegt Yara (waarbij alles normaal gesproken nooit snel genoeg kan gaan): Maar ik wacht wel even hoor, vind ik niet erg. Ik wacht wel tot jullie klaar zijn, ik heb geen haast. Lui en slim, voor moeders niet altijd een handige combi.
Mijn nek zit al de hele ochtend vast en tijdens de lunch probeer ik mijn nek wat los te bewegen. Yara ziet dat en vraagt wat ik aan het doen ben. Ik zeg dat mijn nek vast zit. Dan zegt ze wijselijk: maar je nek hoort toch vast mama. Tja daar viel niets op te zeggen want ze had natuurlijk groot gelijk 😀
Mama van Yara