Yara van Beek

Heel veel mensen verstaan mij niet zo goed. Nou is dat meestal niet zo’n probleem want ik kan ook op andere manieren dan praten wel duidelijk maken wat ik wil. Maar soms is het ook wel onhandig dus vandaag ben ik met mama voor het eerst naar de logopediste geweest. Het was een aardige mevrouw die mij allemaal plaatjes liet zien. Ik moest dan zeggen welk plaatje ik zag en zij schreef op hoe ik dat zij. Al snel had ze mijn “code” gekraakt en wat ik doe met praten heeft een naam. Het heet backing en dat houdt in dat ik bijna alle medeklinkers achterin mijn mond zeg. Dat houdt dus ook in dat alle medeklinkers die eigenlijk voorin je mond gevormd (de t, s, d, f, w enz) niet worden gemaakt. Deze vervang ik het liefste met een ‘p’ of een ‘k’ klank. Daarnaast maak ik ook alleen gebruik van zogenaamde stopklanken. Voorlopig mag ik dus nog terugkomen want ze denkt dat ik het wel kan leren. En dat kan ik natuurlijk ook. Nu gaan papa en mama alleen nog kijken of het ook niet komt doordat mijn oren misschien dicht zitten en dat betekend dat ik binnenkort ook nog een keer naar de KNO arts mag. Wordt vervolgt…

Ik heb iets nieuws geleerd. Ik ben samen met mama wezen vliegeren. Samen lieten we de Mickey Mouse vlieger omhoog. Na een paar keer proberen bleef hij hoog in de lucht. En mama hoefde niet meer te helpen aan het eind. Hopelijk kan ik ook samen een keertje met mijn grote neef gaan vliegeren want voor hem hebben we ook een mooie vlieger gehaald.