Een jaar terug zaten papa en mama samen met nog 10 andere papa’s en mama’s op cursus. Op die cursus leerde alles over de bevalling en hoe deze te doorstaan. Dat is dus allemaal goed gegaan want het resultaat (althans de helft, de andere helft kon helaas niet) zie je hieronder:
De foto nemen kostte nog wel wat moeite zie onderstaande foto’s:
Het was erg gezellig die dag en zeker voor herhaling vatbaar.
Opa en oma van Beek zijn op paasbrunch geweest. Wat was het lekker zeg. Er stonden allemaal broodjes, croissantjes en zalm, paling, ham, 2 soorten kaas en lekker paasdingetjes. En natuurlijk allemaal versierde eitjes. Voor mij hadden papa en mama een gewone boterham met kaas. Vooral die kaas vind ik de laatste tijd erg lekker, die gaat dan ook als eerste op! Ik mocht ook nog een stukje zalm proberen en dat was zeker niet vies. Vanavond zie ik ze weer want ga ik naar opa en oma slapen. Papa en mama gaan naar een feest.
Ik was weer op onderzoek uit. Papa en mama hebben het vandaag wel moeilijk gemaakt. Zo hebben ze een hek, een trap en een bench voor de kattenbak gezet. Tja wie zou dat nu geen uitdaging vinden. Dus vandaag trok ik de stoute schoenen aan en jawel hoor gelukt. Ik was bij de kattenbak aan de onderkant van de trap. Helaas was terug eruit komen wat moeilijker. (Was ik ook al niet eerder daar met mijn hoofd klem komen te zitten?) Mama heeft me gelukkig geholpen dus het is goed afgelopen maar ik denk dat ik de kattenbak voor de volgende keer maar met rust laat.
Sinds ik mijn eerste stappen los heb gezet vind ik het eigenlijk wel een leuke bezigheid. Ik begon met twee, drie stapjes naar papa en mama maar langzaamaan ben ik aardig wat meters aan het afleggen. En niet alle meters zijn even nuttig. Papa en mama vinden het wel grappig zo kan ik best een poosje bezig zijn met het lopen van de tafel, van de tafel naar de bank, van de bank naar de stoel en van de stoel weer terug naar de tafel. En dat dan x10!. Gister verbaasde ik papa met het lopen op de overloop, tja die steun heb ik toch echt niet meer nodig hoor. Met buiten lopen wacht ik nog maar eventjes hoor, het is zulk vies weer.
Ik heb sinds vandaag een nieuwe hobby. Overal aanzitten en gaan waar dat niet mag van papa en mama. Voorbeeld? Spelen in de waterbak van Pablo is het einde, lekker spetteren zodat je zelf ook lekker nat wordt. Ander voorbeeld: tussen de bench en de trap en het hekje klauteren zodat ik de kattenbak goed kan besturen (en vervolgens niet meer zelf terug kan). Nog een voorbeeld? De trap op beginnen te klimmen (helaas houden ze me dan goed in de gaten dus verder dan een poging is het nog niet gekomen). Nog een voorbeeld: Pablo “aaien” en daarna doorkruipen naar de planten. Ik kan niet wachten tot het mooi weer wordt en ik in de tuin mag gaan spelen!
Slapen is voor babies en dat ben ik toch al bijna niet meer. Tijd dus voor drastische veranderingen in mijn slaapritme (voor zover ik dat had). Vanmorgen was ik om 7:00 wakker. Om half 12 dacht mama dat ik moe was, tss hoe kan ze dat denken. Om 12:30 was ze daar pas achter en heeft ze me een broodje gegeven. Toen zijn we Pablo uit gaan laten en dat was toch wel erg vermoeiend. Om 13:15 sliep ik in de wandelwagen totdat de ronde voorbij was (klein uurtje) Daarna ben ik gewoon opgebleven tot mijn bedtijd ‘s avonds. Ik denk dat dit me wel bevalt en is zeker voor herhaling vatbaar.
Vandaag bij het honden uitlaten heb ik het laatste stukje gelopen tussen papa en mama in. Ook in het park heb ik een stukje aan de hand gelopen. Wel spannend hoor ziet er heel anders uit dan vanuit de wagen.
Gister was ik precies 11 maandjes de tijd gaat al weer zo hard. Nog 1 maandje en dan word ik 1 jaar. Ik kan niet wachten.
Nu het lopen aardig goed gaat (ik stap steeds meer en langer van en naar steuntjes) heb ik weer tijd voor andere dingen. Dingen die van papa en mama niet mogen bijvoorbeeld. Ik zal een paar voorbeeldjes geven. Ik mag van papa en mama niet te veel de hond plagen. Dus wat doe ik, als ze niet kijken kruip ik naar Pablo zijn mand. Als ze dan kijken doe ik snel of ik iets zoek achter de mand. Als ze dan niet meer kijken ga ik weer naar Pablo. Uren kan ik dit volhouden. Hetzelfde met de afstandbedieningen. Ik mag hier niet meespelen van papa en mama maar ik vind er op een of andere manier altijd wel een (er liggen er ook zo veel). Dus kruip/loop ik snel naar een afstandbediening als ze dan toch kijken kruip/loop ik snel ergens anders heen. Als ze dan weer doorgaan met waar ze mee bezig waren kruip ik er toch stiekem weer naar toe. En als ik dan een keertje weggezet wordt dan lach ik een keertje weer lief en dan begin ik opnieuw. Ben benieuwd wie dat het langste volhoud.
