Yara en Finnian zitten bij opa Frank en oma Marja in de auto. Oma zit achter het stuur.
Het heeft geregend, er liggen grote plassen op de weg. Eén plas is zo groot, dat de auto tot aan de wielen in het water verdwijnt.
´Zo, de auto is weer schoon aan de onderkant,´ lacht opa.
‘Het lijkt wel een zwembad,’ zegt Yara.
Even later is er weer een grote plas. Niet zo’n diepe als die eerste, maar als de auto erdoorheen rijdt, spat het water er aan alle kanten uit. Splash!
‘Weer een zwembad!´ juicht Yara.
´Weer fembad!´ roept Finnian.
Yara kijkt of er nog meer grote plassen zijn. ´Daar is nog een zwembad,´ roept ze. ‘Nog fembad!’ roept Finnian. ‘En daar nog eentje,´ roept Yara weer. Maar die plas is zo ver weg, daar kan oma niet doorheen rijden.
Dan zijn er geen plassen meer. Yara en Finnian gaan dus maar tekenen.
´Oma, tijt es, boom,´ roept Finnian. Het lijkt inderdaad een boom wat hij getekend heeft.
‘Knap hoor,’ zegt oma.
´Opa auto tekenen,´ zegt Finnian dan. Hij geeft het tekenbordje aan opa.
Opa tekent een mooie auto, en geeft het bordje weer terug aan Finnian.
Die maakt het bordje meteen schoon, en geeft het weer aan opa. ´Nog een keer,´ zegt hij.
Opa tekent dan een tractor. Hij geeft het tekenbordje aan Finnian.
´Nee, een auto,´ zegt Finnian. Opa lacht, en tekent dan weer een auto.
´Nou voor mij,´ roept Yara.
´Wat moet ik voor jou tekenen?´ vraagt opa.
‘Eh, een hartje en een bloemetje,’ zegt Yara.
Opa tekent een hartje en een bloemetje.
‘Nou een hartje, een bloemetje en een zonnetje,’ zegt Yara.
Opa tekent een hartje, een bloemetje en een zonnetje, en laat het aan Yara zien. ‘Zo goed?’
‘Eh, ik bedoelde eigenlijk twee hartjes,’ zegt Yara.
‘Twee hartjes?’ vraagt opa. ‘Is eentje niet genoeg?’
‘Nee, twee hartjes,’ zegt Yara. Dus tekent opa er nog maar een zonnetje bij.
‘Ja, zo is het goed,’ zegt Yara.
‘Nu gaan jullie zelf maar weer tekenen,’ zegt opa.
Maar dat hoeft niet meer, want de auto stopt bij Amsteloord 12.
Ze zijn weer thuis.
‘Zo, nu meteen door naar boven en naar bed,’ zegt oma. ‘Het is al zeven uur geweest.’
Voordat Yara gaat slapen, zet ze een kruisje bij de 11.
‘Moet ik morgen weer naar school?’ vraagt ze.
‘Ja, morgen is het maandag, dan mag je weer naar school,’ zegt oma. ‘Maar nu eerst lekker slapen.’
‘Nog een dikke knuffel,’ zegt Yara. Ze geeft oma een dikke knuffel.
‘Nou jij mij een knuffel geven,’ zegt ze. Oma geeft Yara een dikke knuffel. En dan gaat Yara lekker slapen. Welterusten!