Eindelijk na 9 uur vliegen ben ik in Amerika. 9 uur is eigenlijk best lang. De start in het begin is wel even spannend en het opstijgen daarna is ook nog wel aardig. Maar het stuk daarna is toch wel saai. Gelukkig had mama mijn mooie Dorakoffer vol gestopt met allemaal spulletjes. Zo had ik boekjes, kleurtjes, kleurboeken, stapelblokken, puzzels en nog wat lekkers. Na een paar uur vliegen was ik eigenlijk wel moe geworden maar er gebeurde nog zoveel dat ik niet ben gaan slapen. Zo ging ik naar de wc maar toen ik daarkwam durfde ik niet want die maakt daar zo’n lawaai. Ik ben een paar keer drinken gaan halen bij de stewardessen. En ik moest natuurlijk veel mijn broer vermaken al sliep hij wel veel want hij was niet helemaal fit. Toen we eindelijk aangekomen waren gingen we onze koffers halen en langs een mevrouw die allerlei vragen stelde. Toen we daarna bijna bij de uitgang waren moesten alle spullen nog door een tunneltje en moesten iedereen door een poortje. Toen mochten we eindelijk naar buiten en daar stond oom Eelco te wachten. Inmiddels was het al een stuk later dus Kyan was niet mee. Nog even de auto ophalen en toen konden we naar Kyan en tante Marloes. Die zaten al vol smart te wachten maar ik was inmiddels zo moe (ik had maar een uurtje in het vliegtuig geslapen) dat ik in de auto in slaap was gevallen. Toen mama mij uit de auto tilde sliep ik gewoon door. Gelukkig voor Kyan ben ik wel even wakker geweest maar eigenlijk wilde ik graag verder slapen en heeft mama mij op bed gelegd. Welterusten